Kurzfristige Ankündigung: 30.12.2010

اعتراض به اعدامها و حمایت از حبیب لطیفی /مونیخ/آلمان

Kurzfristige Ankündigung

Datum: Donnerstag, 30.012.2010

Ort :Konsulat der Islamischen Republik,
Mauerkircherstr. 59
14:00 bis 15:00 Uhr
فراخوان


جمهوری اسلامی جنایت دیگری آفریدماشین جنایت و آدمکشی رژیم جمهوری اسلامی مدام در حرکت است و جنایت میآفریند. سه شنبه29.12.2010 در زندان اوین دو عزیز دیگر را اعدام کردند و کارنامۀ ننگینشان را سنگین تر کردند. برای از کار انداختن این ماشین باید رژیم منفور جمهوری اسلامی را به زیر کشید.

در اعتراض به اعدامهای اخیر و اعتراض به حکم اعدام حبیب لط...یفی ما ایرانیان آزادیخواه مونیخ روزپنجشنبه30 دسامبر ساعت 14 مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی در مونیخ تجمع میکنیم.
ما خواهان لغو مجازات اعدام و لغو کلیۀ احکام اعدام هستیم.

حکم اعدام حبیب لطیفی باید لغو شود. و اعضای خانواده لطیفی و سایر دستگیرشدگان سنندج و کلیه زندانیان سیاسی باید فورا و بی قید و شرط آزاد شوند.

همۀ شما را فرا میخوانیم که در این اعتراض با ما همراه شوید.

کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ

frohe Weihnachten

wir wünschen Ihnen allen ein frohes, besinnliches Weihnachtsfest und für das Neue Jahr alles Gute.

یلدا شب زایش مهرخجسته باد

یلدا شب زایش مهرخجسته باد
عمرتون صد شب یلدا
دلتون قد یه دریا
توی این شبای سرما
یادتون همیشه با ما

يلدا
زمين سرد آسمان گرَد
زمان زرد و زمانه خالي از مرد
تهي ميدان ز غوغاي هماورد
همه درد و همه درد و همه درد
يله بر شهر من يلداي نامرد
پر از گزمه، حرامي، دزد، شبگرد
ولي؛ اما؛ به هر گونه ز هر روزن ببايد سر برآورد
ادا رسم آهن آرد
سياهي را آفن آرد
***
ندارم گر انار و هندوانه
دلي دارم من اندر آنج خانه
آه خونش ميتراود از ميانه
ز بس قاچ از پس قاچش زده تيغ زمانه
شبم در حسرت آُرسي اگر آُشت
مرا دستي بود پُر پينه انگشت
آه زنجيرش به هم پيچيده از پشت
ولي آتش بود پنهانشْ در مشت
ندارم گر آه مُشتي نُقل و پسته
دهان دارم چو دآان آساد مي فروشان ورشكسته
تبسم تلخ و آويزان به آنجش دلمه بسته
ولي تن در خيال شهد و شور بوسه و فرياد شسته
ندارم گر به بزمم جام باده
وليكن ديده دارم از سر حيرت گشاده
نگه در ني ني اش پاي تكاپو وانهاده
تنش در گرم وسرخ اشك جوشان اوفتاده
***
بيا اي دوست اي ديرينه دلدار
دل و دست و دهان و ديده بردار
آنار من بمان پيمان نگهدار
ادا رسم آهن آن
سياهي را آفن آن
آه جان زين سرد سنگين چون درآيد
همه ذرات ما خورشيد زايد

Das Haus ist schwarz

Montag, 20 Dezember , 20 uhr
Club Voltaire
Fraunhoferstr. 9 Rgb
80469 München
Das Haus ist schwarz

Film und Lyrik von Forough Farokhzad

mit Hossein Masnsouri und Sanaz Zaresani-L yrilk

گرامی باد 16 آذر روز دانشجو

گرامی باد 16 آذر روز دانشجو

فراخوان

گرامیداشت 16 آذر روز دانشجو

زمان: سه شنبه7 دسامبر 2010

ساعت 16تا18

Ort: Neuhauserstr. 8, (Fußgängerzone) , München

گزارشی از نشست:روز بین المللی رفع خشونت علیه زنان

گزارشی از نشست:روز بین المللی رفع خشونت علیه زنان 2

گزارشی از نشست:روز بین المللی رفع خشونت علیه زنان 3

گزارشی از نشست:روز بین المللی رفع خشونت علیه زنان 4

دهانهای دوخته باز شد!

دهانهای دوخته باز شد

تمامی متحصنین کمپین پناهندگان سیاسی ایرانی در آتن اقامت گرفتند!





بنا بر اخبار دریافتی از کمیته پناهندگان سیاسی ایرانی در یونان ، امروز برابر با 17 نوامبر 2010 و پس از 24 ساعت حضور نمایندگان این کمپین در وزارت کشور یونان ، کلیه 49 متحصن ایرانی در این کمپین ، موفق به کسب حق اقامت در این کشور شدند ، اعتصاب غذا پایان یافت و دهانهای دوخته باز شدند.

کمپین پناهندگان سیاسی ایرانی در آتن ، پس از 78 روز تحصن و 35 روز اعتصاب غذا در مرکز شهر آتن ، دولت یونان را به زانو درآورد. این کمپین با تمام کمی و کاستی هایش ، نمونه یک تلاش موفق و متشکل مبارزاتی در عرصه پناهندگی ،علیه جنایات جمهوری اسلامی ایران و سیاستهای راسیستی دولتهای غربی است.

دفتر دفاع از حقوق پناهندگی ، این موفقیت بزرگ را به کمیته پناهندگان سیاسی ایرانی در یونان ، پناهجویان شرکت کننده در این تحصن و کلیه سازمانها ، نهادها و اشخاص دخیل در این کمپین ، تبریک میگوید.



دفتر دفاع از حقوق پناهندگی

17 نوامبر 2010

فراخوان پشتیبانی از پناهجویان ایرانی متحصن در آتن Protestkundgebung zur Unterstützung der iranischen Flüchtlinge in Griechenland

Griechisches Generalkonsulat
Möhlstraße 22,
81675 München
Sonntag, 7. November 2010

Sehr geehrte Damen und Herren,
Seit Monaten befinden sich iranische Flüchtlinge in der Hauptstadt Athen im Hungerstreik, da ihre Asylanträge abgelehnt bzw. nicht bearbeitet werden.
Asylsuchende Iranerinnen und Iraner werden in Griechenland wie Kriminelle behandelt Sie leben seit 8 bis 10 Jahren im Griechenland und warten auf die Bearbeitung ihrer Anträge unter verheerenden Lebensbedingungen. Flüchtlinge, darunter auch Kinder leben auf der Straße oder hausen mittellos in notdürftigen Unterkünften. Es fehlt den Menschen an medizinischer und finanzieller Versorgung.
Viele Flüchtlinge berichten über die brutale Vorgehensweise der griechischen Polizei.
Ihre Asylanträge werden nicht in Übereinstimmung mit dem europäischen Recht bearbeitet, und die fundamentalen verfahrensrechtlichen Schutzmechanismen werden nicht gewährleistet.

Wir protestieren gegen diese unmenschliche Behandlung von Flüchtlingen.
Wir fordern die zuständigen Behörden und Institutionen eindringlich auf, sofortige Maßnahmen zu ergreifen, um diesem Elend unverzüglich ein Ende zu setzen.
Wir fordern die griechische Regierung auf, ihre Flüchtlingspolitik im Sinne einer humanen Politik grundsätzlich zu ändern.
Wir bitten Sie um Unterstützung und Solidarität mit den iranischen Flüchtlingen in Griechenland.
Münchener Verein für die Freiheit im Iran
iraniyanemunich.blogspot.com
Iraniyanemunich@Yahoo.de

Protestkundgebung zur Unterstützung der iranischen Flüchtlinge in Griechenland

Datum: Sonntag 07.11.2010
Zeit: 13:00 – 14:00
Ort: Griechisches Generalkonsulat
Möhlstraße 22, 81675 München

میز اطلاع رسانی علیه اعدام،سنگسار و شکنجه(آلمان/مونیخ

بیست و پنج نوامبر روز بین المللی رفع خشونت علیه زنان

25. November
Internationaler Tag gegen Gewalt an Frauen

Einladung zur Vortragsveranstaltung mit

Frau Katayun Azarli,
ehemalige politische Gefangene im Iran, Dichterin, Malerin und Psychologin

Datum und Zeit: Samstag 27.11.2010 16:00 Uhr
Ort: Initiative Gruppe, Karlstr. 50, 80333 München

Stoppt die Gewalt gegen Frauen!
Münchener Verein für die Freiheit im Iran
http://iraniyanemunich.blogspot.com/
iraniyanemunich@yahoo.de

رفتی و رفتن تو آتش نهاد بردل

رفتی و رفتن تو آتش نهاد بردل
از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل

مراسم خاکسپاری بانوی آواز ایران مرضیه

''Nein'' zur Hinrichtung ( اعدام نه)

10. OKTOBER: INTERNATIONALER TAG GEGEN DIE TODESSTRAFE

Tag des internationalen Bürgerprotests gegen den beabsichtigten Mord durch die Staaten.
Dieser Tag ist ein willkommener Anlass, um einen breiten Protest gegen die menschenfeindliche und mittelalterliche Todesstrafe zu organisieren. Ein guter Grund auch, um gegen das islamische Regime im Iran zu protestieren. Das Regime mit einer traurigen Bilanz von hunderttausenden Hinrichtungen.
Im Gegensatz zu manchen Ansichten, dass die Todesstrafe zur Verminderung von Verbrechen führen würde. führt die Todesstrafe gerade zu Vermehrung der Gewalt.
Die Todesstrafe muss abgeschafft werden, damit eine menschliche und fortschrittliche Gesellschaft aufgebaut werden kann.
Im vergangenen Jahr hat die islamische Republik Iran der Zahl der Hinrichtungen nach den zweiten Platz in der Welt nach China eingenommen (mehr als 388 Hinrichtungen). Bei der Zahl der Hinrichtungen von Minderjährigen steht das Regime an erster Stelle.
Seit 31 Jahren stehen die Verhängung und Durchführung der Todesstrafen und Massenhinrichtungen der politischen Gefangenen auf der Tagesordnung diese Regimes. Allein im Sommer 1988 wurden tausende politische Gefangene bei einer Hinrichtungswelle exekutiert. Das Ausmaß dieser Hinrichtungswellen ist der Weltöffentlichkeit bis heute unentdeckt geblieben.
- 388 Todesurteile im 2009
- Hinrichtung der 5 Minderjährigen und Todesurteil für 130 Minderjährige, die auf die Vollstreckung ihre Todesurteile warten.
- Vollstreckung von Todesurteilen der 70 Gefangenen am einen Tag (in nordostiranischer Stadt Mashhad)
- Hinrichtung der weiteren 7 politischen Aktivisten in diesem Jahr
- Urteil vom Tod durch Steinigung gegen Sekineh Mohammadi und mindestens 14 weiteren Männer und Frauen.
- Todesurteil für mehr als 39 politische Gefangene.
- Und Hinrichtung von Hunderten von im Iran lebenden Afghanen
Das ist ein kleiner Teil von beschämender Bilanz der islamischen Republik Iran, die der Weltöffentlichkeit leider bis heute unbemerkt geblieben ist.
10. Oktober, der internationale Tag gegen die Todesstrafe ist ein Anlass, um die Gräueltaten dieses menschenfeindlichen Regimes zu entlarven und sie zu verurteilen. Wir müssen es nicht zulassen, dass die täglichen systematischen Menschenrechtsverletzungen im Iran wegen anderen Themen wie atomarer Aufrüstung beiseite geschoben oder in Vergessenheit geraten werden.
Münchener Verein für Freiheit im Iran lädt alle Verteidiger der Menscherechte ein, um anlässlich dieses Internationalelen Tages gemeinsam gegen die Todesstrafe in Iran und auf der ganzen Welt zu protestieren.

Münchener Verein für Freiheit im Iran
deIraniyanemunich.blogspot.com

Iraniyanemunich@Yahoo.

10. OKTOBER: INTERNATIONALER TAG GEGEN DIE TODESSTRAFEده اکتبر روز جهانی علیه اعدام

Aufruf

Abschaffung der Todesstrafe in der ganzen Welt

Sofortige Aufhebung aller Todesurteile

Datum: Sonntag 10.10.2010

Zeit: 12:00 -14:00 Uhr

Ort: Neuhauserstr. 8, (Fußgängerzone) , München

احمدی نژاد رئیس جمهور مردم ایران نیست

احمدی نژاد رئیس جمهور مردم ایران نیست

زندانی سیاسی آزاد باید گردد / مونیخ / آلمان

Wir protestieren gegen den Auftritt Ahmadinedschads vor den Vereinten Nationen

Kundgebung in München

Donnerstag, den 23.9.2010

Von 18:00 bis 20:00

Marienplatz

Wir protestieren gegen den Auftritt Ahmadinedschads vor den Vereinten Nationen


Ahmadinedschad vertritt nicht das iranische Volk
Am 8. Juni 2009 wurde Ahmadinedschad durch eine Wahlmanipulation illegalerweise zum Präsidenten der islamischen Republik ernannt. Er reiste wieder nach New York, um an der Vollversammlung der Vereinten Nationen teilzunehmen.
Die 31 jährige schwarze Akte der islamischen Republik Iran, deren Vertreter Mahmood Ahmadinedschad ist, zeigt nichts anderes als die Verfolgung Andersdenkender, Ermordung tausender politischer Gefangener und seelische und körperliche Folterung der Verhafteten, mit dem Zweck, Geständnisse von ihnen zu erpressen.
Seit der letzten Rede Ahmainedschads vor der Vollversammlung der Vereinten Nationen im September 2009 sind bis jetzt tausende Menschen im Iran wegen der Proteste gegen die Wahlmanipulation und anderer Unrechtstaten verhaftet, gefoltert, ermordet worden oder verschwunden. Auf Grund der ständigen Verfolgungen und Verhaftungen haben viele Regimegegner, vor allem Studenten und Journalisten, das Land verlassen.
Die Machthaber der islamischen Republik können sogar die reformistischen Anhänger der islamischen Republik, die jahrelang das System mitaufgebaut und unterstützt haben, nicht dulden und versuchen sie auszuschalten. Dadurch möchten die Fundamentalisten die einzigen Machthaber im Iran sein.
Trotz aller Hinrichtungen und Verhaftungen geht die Widerstandsbewegung für die Demokratie und Freiheit entschlossen weiter und weitet sich aus.
Das Geschehen im Juni 2009 unter der Führung Khamnei zeigt der Welt vor allem den machheberischen und menschenfeindlichen Charakter der 31 jährigen Herrschaft der Theokraten im Iran.
Wir rufen alle freiheitsliebenden und demokratischen Iraner auf, gegen die Teilnahme Ahmainedschads, Vertreter der despotischen Herrschaft im Iran, an der UNO zu protestieren.
Wir rufen alle Münchenerinnen und Münchener auf, gegen die Menschenrechtsverletzungen im Iran zu protestieren.
Ahmadinedschad vertritt nicht das iranische Volk bei der UNO
Die islamische Regierung ist nicht die Stimme des iranischen Volkes

Münchener Verein für Freiheit im Iran
Iraniyanemunich@Yahoo.de
Iraniyanemunich.blogspot.com

Kundgebung in München

Freiheit für alle politische Gefangene im Iran


Freiheit für alle politische Gefangene im Iran

Die Islamische Republik Iran setzt seine Verfolgung-, Verhaftung- und, Folter-Apparat gegen Journalisten, Studenten, kämpferische Arbeiter und Frauen fort.
Viele in letzter Zeit verhaftete Personen sind nun zu den anderen politischen Gefangenen gestoßen. Eine Regierung, deren Gefängnisse nie in den letzten 30 Jahren ohne politische Gefangene gewesen ist.
Auch zu Beginn der jetzigen Unruhen und Demonstrationen waren sehr viele anderes denkende Menschen und Aktivisten verschiedene Gruppierungen wie, Studenten, nationale Minderheiten, Nationalisten, Frauenrechtsbewegung, Arbeiterbewegung, religiöse Minderheiten bereits schon in Gefängnissen. Nun seit dem Wahlbetrug sind viele anderen neue Verhaftungen erfolgt!

Die herrschenden Diktaturen verletzen die elementarsten internationale Rechte dieser Gefangenen, sogar werden nicht einmal die eigenen auf dem Papier verabschiedeten Gesetze angewendet!
Den politischen Gefangenen werden jegliche nationale und internationale Verpflichtungen, welche die islamische Republik, selbst unterschrieben hat, verweigert! Verpflichtungen wie : Schutz vor willkürlichen Verhaftungen, 24 Stunden Verhaftung ohne Recht auf einen Anwalt.

Das Mullah-Regime hat als Wutreaktion auf die Proteste von Millionen bitter enttäuschten und unzufriedenen Bürger, alle seine verlogenem Aussagen zur Achtung der Internationalen Rechte vergessen und lässt sogar Menschen mit schweren- Krankheiten in Einzelhaftzellen einsperren!

Jetzt wo die ganze Welt auf den Iran schaut und die Aufmerksamkeit der Medien, der Öffentlichkeit, unabhängige Organisationen und Regierungen auf unser Land gelenkt ist, müssen wir uns stark machen, damit die Freiheit der politischen Gefangenen zu einer internationalen Forderung wird.

Münchener Verein für Freiheit im Iran

Kundgebung in München

Freiheit für die Politischen Gefangenen im Iran

Donnerstag, den 9.9.2010

Von 18:00 bis 20:00

Sendlinger Tor

Free Yosef Rashidi یوسف رشیدی را آزاد کنید

Free Yosef Rashidi

Bürger der Welt
Yosef Rashidi, der Student an der Polytechniker Universität im Iran zeigte ein Plakat, worauf stand geschrieben „Präsident Ahmadinejad, Faschist, Polytechniker Universität ist kein richtiger Platz für dich“
Darum wurde dieser mutige Student zum Tode verurteilt.
Unsere Appelle an alle Menschen auf der Welt: Bitte unterstützen Sie uns bei dieser Aktion und unterschreiben Sie diese Petition.

Bürger der Welt gegen Steinigung, Hinrichtung und Folter(München)

Sakineh Mohammadi Ashtiani, die 43 Jahre alte Frau aus dem Iran soll gesteinigt werden. Sie kann

nur auf wachsenden Protest hoffen.


Der 43-jährigen Sakineh Mohammadi Ashtiani, Mutter zweier Kinder, droht im Gefängnis von Tabriz im Nordwesten des Iran weiterhin die Hinrichtung. Auf internationale Proteste hin forderten Behördenvertreter um den 7. Juli herum die Oberste Justizautorität des Iran dazu auf, die Hinrichtung der Frau nicht durch Steinigung, sondern durch Erhängen zu vollziehen.
Sakineh Mohammadi Ashtiani war im Mai 2006 schuldig befunden worden, eine "unerlaubte Beziehung" zu zwei Männern zu unterhalten. Das Strafmaß wurde auf 99 Peitschenhiebe festgesetzt. Außerdem wurde sie des "Ehebruchs" für schuldig befunden. Sakineh Mohammadi Ashtiani wies die Anschuldigungen zurück, wurde aber dennoch zum Tod durch Steinigung verurteilt.
Als Reaktion auf die in den vergangenen Wochen weltweit durchgeführten Protestaktionen gegen das Urteil der Steinigung der Frau gab die iranische Botschaft in London am 8. Juli 2010 bekannt, dass Sakineh Mohammadi Ashtiani nicht durch Steinigung hingerichtet wird. Unerwähnt blieb allerdings, auf welche andere Weise die Hinrichtung der Frau erfolgen solle. Am 10. Juli teilte die staatliche Menschenrechtsbehörde mit, dass sie den Fall Ashtiani erneut überprüfen werde, bekräftigte aber gleichzeitig, dass die Hinrichtungsform der Steinigung nach iranischem Recht legitim sei. Die Oberste Justizautorität der Provinz Ostaserbaidschan, Malek Ezhder Sharifi, hingegen gab an, dass das Steinigungsurteil weiterhin anhängig sei und jederzeit durch Beschluss von Ayatollah Sadegh Larijani, der Obersten Justizautorität Irans, vollstreckt werden könne. Weiterhin verwies Malek Ezhder Sharifi darauf, dass Sakineh Mohammadi Ashtiani wegen des Mordes an ihrem Ehemann bereits zum Tode verurteilt worden war. Dies wurde von einem ihrer Anwälte bestritten, der darauf hinwies, dass die Familie des Toten ihr vergeben habe. Wegen "Behilfe zum Mord" sei sie zu einer Freiheitsstrafe von zehn Jahren verurteilt worden.
Am 14. Juli wurde Sajjad Qaderzadeh, der Sohn von Sakineh Mohammadi Ashtiani, in das Gefängnis von Tabriz bestellt, wo er von Angehörigen des Geheimdienstministeriums verhört worden sein soll, die ihn vermutlich davor gewarnt haben, weitere Interviews über die Situation seiner Mutter zu geben.

Mely Kiyak schrieb so:

Mely Kiyak: Liebe Sakineh Ashtiani!
Ich stelle es mir vor: Ich stehe vor einem iranischen Gericht. Ich werde nicht angehört. Der Richter spricht das Urteil.
Die Zelle verwandelt alle Frauen zu Freunden. Mal ist es laut. Dann leise.
Manchmal fühle ich Trost. Manchmal bin ich stark und tröste. Manche
starren zu sehr. Die Zelle macht aus Freundinnen Feinde.
Die Angst dehnt sich im ganzen Körper aus. Der Magen will die Angst
herausdrücken. Der Bauch wird für die Angst zu eng. In anderen Nächten
zieht die Einsamkeit gleichmäßige Kreise im Kopf. Dann wieder kriecht
sie nur stumpfsinnig hin und her. Am linken Ohr angekommen, dreht sich
die Einsamkeit um und schleppt sich zum rechten Ohr. Das geht so lange,
wie eine Fliege fliegen kann.
Im Morgengrauen öffnet sich das Gefängnistor. Bin ich erleichtert, weil es endlich geschieht? Ein weißes Tuch wird mir um den Körper gewickelt. Auch um das Gesicht. Der letzte Streifen Leben, den ich sehe, ist ein frischer Zweig, an dem eine errötete Aprikose hängt. Schaut man am Ende wirklich hoch? Der letzte Blick bleibt wohl doch nur am Schnürsenkel eines Schuhs hängen. Schnürsenkel. Dunkelheit.


Münchener Verein für die Freiheit im Iran

حمایت از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در زندان اوین

گزارش ها از ایران از اعتصاب غذای 16نفر از زندانیان سیاسی در زندان اوین تهران حکایت دارد که در اعتراض به رفتار زندانبانان و انتقال زندانیان سیاسی به سلول های انفرادی صورت گرفته است.

اسامی شانزده زندانی سیاسی منتقل شده به انفرادی
بهمن احمدی امویی - روزنامه نگار
کیوان صمیمی - روزنامه نگار
عبدالله مومنی - سخنگوی ادوار تحکیم
علی ملیحی - فعال دانشجویی و عضو ادوار تحکیم
مجید توکلی - فعال دانشجویی
ضیا نبوی - فعال دانشجویی محروم از تحصیل
- مجید دری - فعال دانشجویی محروم از تحصیل
کوهیار گودرزی - فعال حقوق بشر
حسین نورانی‌نژاد - روزنامه نگار، عضو جبهه مشارکت
علی پرویز - فعال دانشجویی
بابک بردبار - عکاس خبری
جعفراقدامی - فعال مدنی
حمیدرضا محمدی - فعال سیاسی
ابراهیم (نادر) بابایی - فعال مدنی، جانباز جنگ
غلامحسین عرشی - از بازداشت‌شدگان عاشورا
پیمان کریمی آزاد - از بازداشت‌شدگان عاشورا

یادواره قتل عام زندانیان سیاسی

یادواره قتل عام زندانیان سیاسی
نه فراموش می کنیم و نه می بخشیم
زمان / پنجشنبه 5/8/2010
ساعت / 18 تا 20
مکان / Marienplatz
کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ /آلمان

گزارش تصویری از جلسه ایران آتش زیر خاکسترPulverfass Persien

در بيست و دومین سالگردکشتار زندانيان سياسی در سال 1367

22. Jahrestag der Hinrichtungswelle der politischen Gefangenen im Jahre 1988

در بيست و دومین سالگرد
کشتار زندانيان سياسی در سال 1367

... یاد زنان و مردانی را گرامی بداریم
که پيش از آنکه گلوله سينه هایشان را بدرد یا طناب دار بالا رود،

..... به خورشيدی اندیشيدند که طلوعش را ندیدند.

مرداد 1367 بزرگترین جنایت حکومت اسلامی در 2 زندان گوهردشت و اوین در تهران سازمان داده شد.

و بدنبال آن، در بسیاری از شهرهای بزرگ ایران آنچه در تهران انجام شد، تکرار شد. نام این واقعه "قتل عام زندانیان سیاسی" است. در تهران، بر روی این جنایت، در گورستان قدیمی و نیمه متروک "خاوران" خاک پاشیدند و در همه شهرهائی که جنایت در آن ها تکرار شد، خاورانی به یادگار گذاشتند. شمار قربانیان به چند ده هزار می رسد. آنها را گروه گروه به دار کشیده و شبانه و دزدانه در گورهای دسته جمعی ریختند و رویشان خاک پاشیدند. کدام جنایت در طول تاریخ در زیر خاک پنهان مانده که جنایت مرداد 67 بماند؟طراح و مجری این جنایات شخص خمینی و دیگر جانیان رژیم جمهوری اسلامی میباشد . هم آنان که قتل های زنجیره ای را نیز پس از کشتار 67 بصورت شکار پراکنده انسانی- سیاسی، خارج از زندان ها ادامه دادند. شمار این قتل ها نیز در مرز 50 مترجم و روشنفکر و نویسنده و محقق نا همسو و منتقد است.این نخستین و اختصاصی ترین عکسی است از این
جنایت که در نشریات سراسر جهان انتشار یافت.

22. Jahrestag der Hinrichtungswelle der politischen Gefangenen im Jahre 1988
Wir gedenken der Frauen und Männer,
die am Galgen erhängt oder deren Körper durch Kugeln zerfetzt wurden.
Sie glaubten an die Sonne, ohne ihren Aufgang je sehen zu können
Im Juli 1988 hat das diktatorische Regime Irans einen in der Geschichte dieses Landes beispiellosen Akt von Gewalttätigkeit in zwei Teheraner Gefängnissen „Gohardascht“ und „Evin“ geplant und bestialisch durchgeführt. Diese Gräueltaten wurden danach in anderen Städten Irans wiederholt.
Die Hinrichtungen erstreckten sich über einen Zeitraum von fünf Monaten. Dieses Verbrechen ist als „Massenhinrichtung der politischen Gefangenen“ bekannt. Die Mehrheit der Hingerichteten waren Mitglieder der Volksmodjahedin Iran. Betroffen waren aber auch Mitglieder linker Oppositionsgruppen.
Den Gefangenen wurden die Augen verbunden und sie wurden an den Galgen geführt, wobei jeweils sechs Personen an einem Galgen erhängt wurden. Danach wurden ihren Leichen heimlich bei Nacht zu verschiedenen Friedhöfen gebracht, in Massengräber geworfen und mit Erde bedeckt. Die Zahl der Opfer wird auf bis zu mehrere Zehntausende geschätzt. Den Hinterbliebenen der Gefangenen wurde erklärt, dass sie ein Jahr lang keine Beerdigungs- oder Trauerzeremonie mit öffentlicher Beteiligung abhalten dürfen.
Wie auch andere Verbrechen, kann dieses nicht für immer in der Geschichte verborgen bleiben. Die Initiatoren und Organisatoren dieser Gräueltaten waren die Funktionäre der islamischen Republik Iran mit Khomeni selbst an deren Spitze. Diese Funktionäre haben Ihre verbrecherischen Akte später im Jahre 1999 weitergeführt, was als die „Kettenmorde“ bekannt wurde - eine systematische Serie von Morden und verschwinden lassen von Personen außerhalb von Gefängnissen. Dabei sind mehr als 50 Journalisten, Intellektuelle, Schriftsteller und Forscher zum Opfer gefallen. Der Begriff Kettenmord hat sich innerhalb der iranischen Bevölkerung eingeprägt. Die ersten Opfer wurden erdrosselt aufgefunden.

Dies ist das erste Bild dieser Verbrechen, das in der internationalen Presse veröffentlicht wurde.

Todesstrafe abschaffenاعدام ها را متوقف کنید

اعدام ها را متوقف کنید

Todesstrafe abschaffen

فراخوان به شرکت در گردهمائی 18 تیر

مراسم سالگرد هیجده تیر در شهر مونیخ / آلمان

فراخوان به شرکت در گردهمائی 18 تیر در مونیخ /آلمان

جمعه 18 تیر (9 یولی)ساعت19 تا 21
مکان
Neuhauserstr. 8, (Fußgängerzone) , München
آلمان / مونیخ
کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ

Kundgebung

18 Tir
Wann: /Freitag, den 9.7.2010
von 19:00 bis 21:00

Wo:/ Neuhauserstr. 8, (Fußgängerzone) , München

ایران را از اعدام ها نجات دهیم ،Verhinderung der Hinrichtungen im Iran

Massive Proteste gegen die Hinrichtung der politischen Gefangenen
Zynab Jalalian im Iran
از اعدام زینب جلالیان دختر کرد جوانی که زندانیست و نیز سایر زندانیان سیاسی که در راهروی مرگ، زندگی را می جویند، جلوگیری کنیم

ایران آتش زیر خاکستر

در سکوت اجرای حکم اعدام زینب جلالیان و سایر زندانیان سیاسی به‌ نظاره‌ ننشینیم

در سکوت اجرای حکم اعدام زینب جلالیان و سایر زندانیان سیاسی به‌ نظاره‌ ننشینیم

.مرگ ستاره‌، نویدبخش طلوع خورشید است و تعبیر خواب چوبه‌ی داری که‌ هر شب در سرزمینمان خواب مرگ میبیند، تولد کودکی است بر دامنه‌ی زاگروس که‌ برای عصیان و یاغی شدن به‌ دنیا میاید....."
(بخشی از نوشته‌ فرزاد کمانگر زندانی سیاسی ه‌ اعدام شده که‌ در سوگ احسان نوشته‌ است)

"اسم من زینب جلالیان میباشد. من دختر ۲۷ ساله‌ کرد و زندانی سیاسی ایران هستم.حکم اعدام من از طرف دادگاه‌ انقلاب اسلامی تایید شده‌ است.
.....محاکمه‌ من فقط چند دقیقه‌ طول کشید، بعد از چند دقیقه‌ دادگاه‌ به‌ من گفت تو دشمن خدا هستی و باید اعدام شوی. من از حاکم شرع خواستم که‌ پیش از اعدامم به‌ من اجازه‌ بدهند برای اخرین بار صدای مادرم و فامیلم را بشنوم، دادگاه‌ گفت تو دشمن خدا هستی و از من خواست که‌ دهنم را ببندم...."
سالیان درازی از حاکمیت جمهوری اسلامی میگذرد ، حکومتی که‌ برای پا بر جا ماندن از هیچ جنایتی دریغ نکرده‌ و همچنان سمج و سرسخت برای تداوم بقایش تمام ارزشها و پرنسیبهای انسانی و اخلاقی را تار و مار و نابود میکند سالیانی پر از درد و رنچ! از کردستان با شما سخن میگویم از پیکره‌ای زخمی که‌ با فرود امدن هر زخم تازه‌ تمامی اعضای آن بدرد میاید و درد زخمهای کهن و دیرینه‌ را هم در خاطر تداعی میکند، از مردمانی که‌ سالیان سال است برای بدست آوردن ابتدائیترین حقوق اولیه‌ خود قربانی میدهند.مردمانی که‌ در طول تاریخ همیشه‌ با ستم مضاعف رودررو بوده‌ و مقابله‌ کرده‌اند. جوخه‌های اعدام کشتارهای جمعی سال ۶۷ ادامه‌ و استمرار جوخه‌های اعدامهای دسته‌جمعی بعد از انقلاب در کردستان بود و میدان خاوران بیانی رسا و حکایت از هزاران گور بی نام و نشان میکند که‌ اولین کلنگهایش در خاک کردستان برزمین زده‌ شد.
بیاید تا در سکوت مرگ عزیزانمان را به‌ نظاره‌ ننشینیم و تکرار تاریخ را اجازه‌ ندهیم.ما برای حمایت و پشتیبانی از زندانیان سیاسی ،حکم اعدام زینب جلالیان و سایر زندانیان سیاسی را در ایران محکوم میکنم و از تمامی انسانهای آزاده‌ و مدافع حقوق بشر میخواهیم که‌ موضع بگیرند و اقدام کنند.سکوت جایز نیست

Stop Hinrichtungen /اعدام ها را متوقف کنید

Stop Hinrichtungen
اعدام ها را متوقف کنید

روز جهانى حمايت از زندانيان سياسى در ايران

قعطنامه پایانی راهپیمائی ایرانیان مقیم مونیخ در حمایت از مردم ایران

قعطنامه پایانی راهپیمائی ایرانیان مقیم مونیخ در حمایت از مردم ایران

امروز 22 خرداد، یک سال از دهمین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری نظام اسلامی ایران می گذرد. انتخاباتی که به سان تمامی انتخابات تاریخ استقرار جمهوری اسلامی سازماندهی شده بود. در دوران این حکومت و از لحظۀ تولد آن، از همان به اصطلاح همه پرسی آغازین، تمامی انتخابات آغشته به تقلب و دستکاری در نتایج آرای مردم بوده است.
در تمامی نمایشنامه های انتخاباتی صورت گرفته تا به امروز، تنها کسانی اجازۀ نامزدی برای انتخابات دریافت کرده اند که از لایه های چندین گانۀ وزارت اطلاعات، وزارت کشور و شورای نگهبان عبور کرده باشند. به عبارت دیگر، مردم تنها اجازه دارند به کسانی رای دهند که قبلا توسط هیات حاکمه تعیین و تایید شده باشند. اما گویا تمامی این غربالها نیز کفایت نمی کند و همواره شخص نهایی با تقلب در آرای مردم "انتصاب" می شود.
اگر در نظر گرفته شود که این سناریو در شرایط ممنوعیت مطلق احزاب دگراندیش و سندیکاها، روزنامه های مستقل و سانسور رسانه ها صورت می گیرد، می توان دریافت که همۀ انتخابات انجام شده در جمهوری اسلامی نقض کنندۀ "جمهوریت" آن بوده و نمایندگانی که از صندوق های رای بیرون آورده می شوند، نه نمایندگان مردم، که دستچین شدگان صاحبان اصلی قدرت اند. حتی رئیس جمهور.
رئیس جمهور در نظام استبداد فقاهتی، نه رئیس جمهور واقعی که به قول محمد خاتمی "تدارکاتچی" نظام است. طراحان و مجریان انتخابات رئیس جمهوری با همان شیوۀ همیشگی دوران حکومت سی ساله خود، در پی آن بودند که مانند همیشه در دستگاه های تبلیغاتی خود بدمند و در روز انتخابات صف های طویل رای دهندگان را در رسانه های فرمایشی خود به تصویر کشند تا از این طریق برای نظام استبدادی خود در داخل و خارج کشور مشروعیت دست و پا کنند و مانند همیشه در پایان، مهرۀ تعیین شده توسط ولایت فقیه را از صندوق بیرون آورند.
برای این انتخابات بیش از 400 نفر ثبت نام نمودند و از بین همۀ آنها که اکثریتشان نیز از خدمتگزاران با وفای جمهوری اسلامی بودند، تنها 4 نامزد در پایان از تمام فیلترهای وفاداری مطلق نظام خارج شدند و افتخار نامزدی نهایی را بدست آوردند.
طراحان انتخابات که به قدرت بی چون و چرای خویش اطمینان داشتند، می پنداشتند که این بار نیز خواهند توانست به خواست ولی فقیه و تفنگدارانش، احمدی نژاد را به عنوان رئیس جمهور معرفی نمایند. اما آنچه این بار تمام محاسبات قبلی را به هم ریخت، تغییر اساسی بود که در ذهنیت بخش وسیعی از مردم ایجاد شده بود.
برگزاری این انتخابات با بحرانی گسترده در سراسر جامعه هم زمان شده بود. قدرت مداران نظام، آیت الله ها، حجت الاسلام های متنفذ، سرداران، آقازاده ها، قاچاقچیان و جنایتکاران در سایۀ خفقان گسترده ای که بر جامعه تحمیل کرده بودند، به تمام منابع ثروت، موسسات مالی، صنعتی، تجاری، واردات و صادرات دست انداخته و در مدتی کوتاه سرمایه های افسانه ای جمع آوری کرده اند. در مقابل اکثریت شکننده جامعه در زیر فشار شدید اقتصادی و بیکاری قرار گرفته است. جوانان حتی با تحصیلات دانشگاهی، چه زن و چه مرد در مقابل آینده تاریکی قرار گرفته اند. اعتیاد که به وسیلۀ گردانندگان حکومت در جامعه ترویج می گردد، میلیون ها جوان را به کام خود کشیده است. زنان حتی از مردان هم محروم ترند و شدید تر تحت فشار قرار دارند. اقوام مختلف سرزمینمان، کرد، بلوچ، آذری، عرب و ترکمن، تحت فشار و ظلم مضاعف و سرکوب دو چندان واقع می شوند.
با وجود خفقان شدید و فقدان ابتدایی ترین آزادی های اجتماعی – سیاسی، صدها هزار وبلاگ نویس از سرتاسر ایران با استفاده از تکنولوژی و رسانه های جدید مانند ماهواره و اینترنت، سد سانسور را در هم شکسته و خبررسانی، افشاگری و روشنگری در میان توده های وسیع مردم را ممکن ساختند. و اینچنین بود که نارضایتی و نفرت مردم از این نظام آزادی ستیز و بیدادگر، مبارزات انتخاباتی را به کارزار سیاسی ضد نظام تبدیل کرد. مبارزات گسترده مردم و فشار سیاسی بر نامزدهای انتخاباتی، نقش های همیشگی آنها را نقش بر آب کرد و هر کدامشان را به سویی هدایت کرد که هرگز در تصورشان نمی گنجید این ره به کجا ختم خواهد شد.
بدون این مبارزات و فشارهای شدید سیاسی مردم، حتی این احتمال می رفت که موسوی یا کروبی رئیس جمهور شود و اتفاق خاصی رخ ندهد. همچنان که هشت سال ریاست جمهوری خاتمی تغییر اساسی ایجاد نکرد. آنچه همۀ معادلات را بر هم زد و تمام ریاکاری، شیادی، دروغگویی، فساد و رسوایی جنایت پیشگان نظام اسلامی را در مقابل دیدگان قرار داد، مبارزاتی بود که در سرتاسر ایران به وقوع پیوست. مردم ما به ماهیت این حکومت و گردانندگان فاسد آن پی برده اند و در طی این یکسال گذشته، تمام فشارها نتوانسته مبارزه برای رسیدن به آزادی، دموکراسی و جامعه ای سرشار از امید را خاموش کند. برعکس، اقشار متفاوت اجتماعی، زنان، اقوام مختلف و اقلیت های مذهبی در مبارزه شان برای برانداختن حکومت جمهوری اسلامی راسخ تر و فعال تر گردیده اند.
صدها نفر از هم میهنانمان - تنها در یکسال گذشته - زندگی با ارزششان را در راه این مبارزه از دست داده اند و هزاران نفر در زندانها، در زیر شدیدترین فشارها و آزار و شکنجۀ نظام استبداد اسلامی قرار دارند. وظیفه ی ماست که از این مبارزات پشتیبانی کرده و برای آزادی بی قید و شرط همۀ زندانیان سیاسی تلاش کنیم.
سازمان یافتن، متحد شدن و تداوم این مبارزات راه رسیدن به آزادی، دموکراسی و استقلال واقعی را هموار خواهد کرد.
سرنگون باد جمهوری اسلامی. استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی

( کمیته هماهنگی هواداران جنبش مردم ایران در مونیخ )
اتحاد برای ایران بایرن
کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ
کمیته حمایت از مبارزات اعتراضی مردم ایران مونیخ
مجمع ایرانیان دمکرات مونیخ



Abschlussrede
Heute, am 22. Khordad / am 12 Juni, jährt sich die zehnte Präsidentschaftswahl in der Islamischen Republik Iran. Diese Wahlen waren wie alle Wahlen in den letzten 30 Jahren organisiert. Seit der Gründung dieses Regimes und angefangen mit dem ersten so genannten Referendum waren alle Wahlen vom Betrug und durch die Manipulation ihrer Ergebnisse gekennzeichnet. In jedem dieser Wahltheater konnten nur die kandidieren, die zuvor mehrere Prüfungen durch das Informationsministerium, das Innenministerium und den Wächterrat bestanden hatten. In anderen Worten: das Volk durfte nur die Personen wählen, die vorher durch das Regime ausgewählt und bestätigt worden waren, selbst diese Kandidaten wurden durch die Manipulation der Stimmen hin- und her geschoben. Wenn man berücksichtigt, dass dieses Szenario unter absolutem Verbot von anders denkenden Parteien, Gewerkschaften, unabhängigen Zeitungen und unter vollständiger Zensur aller Medien stattfindet, wird es klar, wie wertlos diese Wahlen in der Islamischen Republik sind. Die so genannten „gewählten“ Repräsentanten sind nicht die Volksvertreter sondern die ausgesuchten Vertreter der Macht. So ist es auch mit dem Präsident. Der Präsidenten in der religiösen Diktatur ist kein echter Präsident sondern – wie Mohammad Khatami sagt – Zeremonienmeister des Regimes.Die Designer und die Veranstalter der Wahlen wollten wie in den letzten 30 Jahren ihre Propaganda-Maschine einsetzen, am Wahltag lange Wählerreihen im Fernsehen zeigen und so ihre Diktatur im Iran und im Ausland legalisieren. Am Ende wollten sie die durch die absolute Macht der Velayat Faghih bestimmte Marionette aus den Wahlurnen herausziehen. Für diese Wahlen hatten 400 Personen kandidiert, meist loyale Diener der Islamischen Republik. Aus ihnen konnten nur 4 alle Filter und Prüfungen passieren und hatten die Ehre, als End- Kandidaten zu stehen.
Die Drehbuchautoren der Wahlen waren von ihrer absoluten Macht überzeugt. Sie dachten, sie könnten auch dieses Mal wie in den Wahlen zuvor Ahmadinejad als Präsident vorstellen, dem Ayatollah Khamenei bereits einige Monate vor den Wahlen den Auftrag gegeben hatte, sein Programm für die nächsten vier Jahre vorzulegen. Was dieses Mal all ihr Kalkül zunichte machte, war die fundamentale Änderung der Mentalität großer Teile der Bevölkerung. Diese Wahlen fanden in einer Zeit statt, als eine weit verbreitete Krise die Gesellschaft erfasst hatte. Die Mächtigen des Regimes und ihre Sprösslinge, die Ayatollahs, einflussreiche Hojatoleslams, hohe Offiziere der Pasdaran, Schmuggler und Kriminelle haben die starke Unterdrückung des Volkes genutzt, um alle Ressourcen, den Reichtum, die Organisationen der Wirtschaft, der Industrie und des Handels sowie den Import und Export zu kontrollieren. Sie haben in kurzer Zeit immense Reichtümer gesammelt. Dagegen leidet der größte Teil der Bevölkerung unter starker finanziellen Not und Arbeitslosigkeit. Die junge Generation - Männer wie Frauen – haben selbst mit einem Universitätsabschluss keine Perspektive. Sucht wird durch die Regierenden gefördert, bereits Millionen junge Menschen sind süchtig. Frauen sind noch ärmer dran als Männer und leiden unter starkem Druck. Unsere ethnischen Minderheiten in Kurdestan, Azarbaidjan, Baluchestan, Khuzestan und Turkmenestan werden noch stärker unterdrückt als der Rest der Bevölkerung.
Trotz der großen Unterdrückung und des Fehlens einfachster sozialer und politischer Rechte haben die Nutzung neuer Medientechnologien wie Internet und Satellit sowie hunderdtausende Weblogger die Zensur umgehen und so die Information und Aufklärung breiter Massen ermöglichen. In einer solchen Situation haben die Unzufriedenheit des Volkes und ihr Hass gegen dieses freiheitsfeindliche und ungerechte Regime den Wahlkampf in einen politischen Kampf gegen das Regime umgewandelt. Die breite Opposition des Volkes und der politische Druck auf die Kandidaten machten ihr übliches Spiel zunichte und drängten jeden Kandidaten in eine Richtung, von der er wahrscheinlich nicht einmal wusste, wohin sie führt. Ohne diesen Kampf und ohne den enormen politischen Druck des Volkes wäre es sogar möglich gewesen, dass Mousavi Präsident geworden und alles beim Alten geblieben wäre, oder dass Karrubi Präsident geworden und nichts besonderes passierte wäre. Genauso gab es in den 8 Jahren während Khatamis Präsidentschaft keine bemerkenswerten Änderungen.
Was all Kalkulationen zunichte machte und das ganze Maß an Doppelzüngigkeit, Gaunerei, Betrug, Korruption und Kriminalität des Islamischen Regimes offenbarte, war der landesweite Aufstand. Unser Volk hat die wahre Natur dieses Regimes und ihrer korrupten Vertreter erkannt. Die Unterdrückung im letzten Jahr hat den Kampf für Freiheit, Demokratie und eine hoffnungsvolle Gesellschaft nicht nieder halten können. Im Gegenteil, verschiedene gesellschaftliche Schichten, Frauen, verschiedene ethnische und religiöse Minderheiten sind in ihrem Kampf für den Sturz der islamischen Republik entschlossener und aktiver geworden. Die islamische Regierung hat allein seit dem letzten Sommer Hunderte, die für die Freiheit demonstriert hatten, umgebracht. Tausende Frauen und Männer sind als politische Gefangene unter Misshandlung und Folter im Gefängnis. Es ist unsere Aufgabe, die Proteste der Menschen im Iran zu unterstützen und uns für die sofortige Freilassung aller politischen Gefangenen einzusetzen. Die Organisation dieses Widerstandes, die Allianz aller Kräfte und die Kontinuität der Proteste bereiten den Weg für die Freiheit, Demokratie und wahre Unabhängigkeit.Nieder mit der Islamischen Republik, Es lebe die Unabhängigkeit, die Freiheit und die iranische Republik.
MÜNCHENER AKTIONSBUNDNIS FÜR IRAN(M.A.F.I.)
Forum iranischer Demokraten
Komitee zur Unterstützung der Massenproteste im Iran
Münchener Verein Für die Freiheit Im Iran
- United 4 Iran, Bayern

راهپیمائی ایرانیان مقیم مونیخ در حمایت از مردم ایران /شتبه 12 یونی 2010

در سالمرگ دیکتاتور خون آشام

در سالمرگ دیکتاتور خون آشام

فراخوان

فراخوان

فراخوان

"باید یکی شویم"
باید خنده در آینده جای اشک بگیرد
هم میهنان گرامی!
بیش از31 سال است که رژیم جمهوری اسلامی مبارزات دمکراتیک و بر حق هموطنانمان را با سرکوب وشکنجه و کشتار پاسخ داده و در تمام این مدت همواره انتخابات نمایشی توام با تقلب در کشور براه انداخته است.
تقلب در انتخابات 22 خرداد سال گذشته اما بقدری فاحش و توهین به حس تشخیص مردم بود که بشدت خشم هم میهنانمان را برانگیخت و منجر به اعتراضات گسترده و همگانی ای شد که همه شاهد آن بودیم. مردم طی یکسال گذشته اشکال جدیدی از مقاومت در مقابل رژیم مستبد مذهبی را به نمایش گذاشتند. جنبش مردم هنوز ادامه دارد و همچنان مصمم به پایان دادن به نظام قرون وسطایی حاکم است.
ما کمیته هماهنگی هواداران جنبش مردم ایران در مونیخ با اعتقاد به دمکراسی، آزادی، استقلال و جدایی دین از دولت، تظاهراتی در شهر مونیخ ، روز 12 ژوئن 2010 در پشتیبانی از مبارزات مردم ایران برگذار میکنیم.
از هم میهنان گرامی دعوت میکنیم با شرکت گسترده خود در این تظاهرات همبستگی خود را با مردم میهنمان نشان داده، یاری کنند تا صدای مردم ایران را رساتر از پیش بگوش جهانیان برسانیم و اعتراض خود را به فریادی بر سر دیکتاتوری جمهوری اسلامی تبدیل کنیم.

( کمیته هماهنگی هواداران جنبش مردم ایران در مونیخ )
مجمع ایرانیان دمکرات مونیخ
کمیته حمایت از مبارزات اعتراضی مردم ایران /مونیخ
کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ
اتحاد برای ایران /بایرن

Samstag, 12 Juni 2010
Treffpunkt: 16 Uhr am Lenbachplatz
Demonstration zum Sendlinger Tor mit Abschlusskundgebung

Demonstration gegen die Diktatur und die Menschenrechtsverletzungen im Iran

am Samstag, den 12. Juni 2010
Beginn: 16 Uhr am Lenbachplatz
Ende: Sendlinger Tor mit Abschlusskundgebung

Am Jahrestag der großen Wahlfälschung vom 12. Juni 2009, durch welche Ahmadinejad das Präsidentenamt erneut an sich gerissen hat, protestieren wir zeitgleich mit unseren Freunden und freiheitsliebenden Menschen weltweit, in und außerhalb Irans, gegen die Diktatur und die eklatanten Menschenrechtsverletzungen im Iran.
Seit 31 Jahren herrscht im Iran eine religiöse Diktatur. Sie stützt sich auf die absolute Herrschaft des „geistlichen Führers“ Khamenei und seiner Milizen. Mit der Bestätigung Ahmadinejads in seinem Amt hat Khamenei die Proteste der Bevölkerung für illegal erklärt. Seitdem setzen die Iranerinnen und Iraner ihren Kampf für Freiheit, Demokratie und Trennung von Staat und Religion, sowie die Einhaltung der Menschen- und Bürgerrechte trotz zahlreichen willkürlichen Verhaftungen, Folter, Vergewaltigungen in Gefängnissen, Schauprozesse und Hinrichtungen, unvermindert fort.
Bei ihren Protesten haben die Iraner moderne Kommunikationstechnologien genutzt. So haben die Bilder von Protesten des vergangenen Jahres und ihrer blutigen Niederschlagung die Weltöffentlichkeit erreicht.
Die Demonstration findet am Jahrestag der großen Wahlfälschung im Iran statt. Wir bitten Sie sich unserem Protest gegen die Diktatur und die Menschenrechtsverletzungen im Iran anzuschließen und damit die Iranerinnen und Iraner bei ihrem Kampf um Freiheit, Demokratie und Trennung von Staat und Religion zu unterstützen.

MÜNCHENER AKTIONSBUNDNIS FÜR IRAN(M.A.F.I.)

1-Forum iranischer Demokraten
2-Komitee zur Unterstützung der Massenproteste im Iran
3-Münchener Verein Für die Freiheit Im Iran
4-United for, Iran Bayern
und weiter Freunde der Menschen rechte

اکسیون اعتراضی کردهای مقیم مونیخ بر علیه اعدام پنج زندانی سیاسی در ایران

اکسیون اعتراضی بر علیه اعدام پنج زندانی سیاسی در ایران

هموطنان گرامی

گروه های کرد مقیم مونیخ در اعتراض به اعدام پنج زندانی سیاسی در ایران اقدام به برپائی اکسیون اعتراضی علیه دیکتاتوری جمهوری اسلامی نموده اند

با شرکت در این تظاهرات و همبستگی با خانواده های داغدار، خشم خود را فریادی کنیم بر سر حاکمان مستبد ایران

زمان:چهارشنبه 19.5.2010 از ساعت 16.00

مکان

Marienplatz (München)

Petition-Freedom for all political prisoners in iran

To: To the Human Rights Commission of the United Nation
To the Human Rights Commission of the United Nation,

According to the latest news a number of political prisoners in Ward 1 of the Evin Jail in Tehran have started a hunger strike since 6th of July 2004 in protest against the suppression of the students’ movement and the constant harassment of the families of political prisoners by the authorities in Iran. We the undersigned, whilst condemning the repressive measures of the Iranian government, urge you to send and international team of observers to Iran to visit the jails and investigate the barbaric conditions under which political prisoners are detained. We also declare our solidarity with the hunger strikers and demand an end to all political detentions in Iran and an end to the barbaric regime imposed on the Iranian people by the Islamic regime.
Sincerely,

Petition :Please sign

آکسیون عفو بین الملل / مونیخ:اعدام ها را متوقف کنیدAmnesty International-München :Abschaffen der Todesstrafe

آکسیون عفو بین الملل / مونیخ:اعدام ها را متوقف کنید
Amnesty International-München :Abschaffen der

Todesstrafe

دعوت به تظاهرات در مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی در مونیخ

اعتراض ایرانیان مونیخ در برابر کنسولگری رژیم

دعوت به تظاهرات در مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی در مونیخ

Kundgebung
Protest gegen die Hinrichtungen im Iran
Datum: Dienstag , 11.5.2010
16:30 bis 18:30
Ort : vor dem Generalkonsulat der islamischen Republik ,
Mauerkircherstr. 59
81679 München

اعدام ها را متوقف کنید

هر شب ستاره ای فرو می کشند و باز،این آسمان غم زده غرق ستاره هاست

رژیم جنایت پیشه جمهوری اسلامی صبح یکشنبه 19 ارديبهشت،در يک اقدام جنايتكارانه و در وحشت از گسترش قيام مردم ايران پنج تن از زندانيان سياسى به نام‏های فرزاد كمانگر، علي حيدريان، فرهاد وكيلي، شيرين علم هولی و مهدی اسلاميان را به‌ طور جمعى در زندان اوين به دار آويخت.
نيروهای آزادی‌خواه
اعدام مغاير اعلاميه حقوق بشر است. در سالهای اخير مرتباً بر تعداد کشورهائی که مجازات اعدام را لغو کرده اند، افزوده شده است. برخلاف اين روند، دیکتاتوری جمهوری اسلامی بر ميزان اعدامها در سالهای گذشته افزوده است. سال گذشته بيش از 390 نفر در ايران اعدام شدند. اکثر آنان را در ملاء عام به دار آويختند. بدين ترتيب جمهوری اسلامی در جدول کشورهائی که در آن مجازات اعدام اعمال می‌شود، در مکان دوم و پس از چين قرار گرفته است.
کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ، اعدام این زندانیان سیاسی را به عنوان نقض آشکار حقوق بشر و بخشی از سیاست سرکوب و ارعاب مردم ایران را به شدت محكوم می کند

بايد ماشين اعدام جمهوری اسلامی را متوقف کرد و اجازه نداد که رژيم جنایتکار حاکم اين همه از مردم کشور ما قربانی بگيرد. بايد از سازمانهای بين المللی خواست که مسئله نقض حقوق بشر و به ويژه اعدامها را در کانون توجه قرار دهند و جمهوری اسلامی را برای تامين حقوق بشر و متوقف کردن اعدامها تحت فشار قرار دهند

کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ

روز جهانی کارگر در مونیخ ersten Mai, den Arbeitertag in München

روز جهانی کارگر در مونیخ
ersten Mai, den Arbeitertag in München

Freiheit für Mansour Osanloo

Iran: Freiheit für Mansour Osanloo
Seit dem 10. Juli ist der Vorsitzende der unabhängigen Gewerkschaft bei den
Teheraner Busbetrieben, Mansour Sanloo, von Geheimdienst-Schergen des Regimes verschleppt, misshandelt und inhaftiert worden.
Sanlou ist der populärste Gewerkschafter im Iran. Unter seiner Führung haben die Teheraner Busfahrer seit Frühjahr 2005 immer wieder Streiks organisiert. Im Juni 2005 wurde die Busfahrergewerkschaft gegründet. Im Dezember 2005 war Sanloo führende Kraft bei der Organisierung des mutigen Streiks bei den Teheraner Busbetrieben. Daraufhin wurde er verhaftet und erst nach einer monatelangen Protestwelle im Iran und international im Dezember 2006 freigelassen. Im Mai 2007 wurde er zu fünf Jahren Haft verurteilt. Sein Anwalt legte dagegen Widerspruch ein. Das Verfahren war noch nicht beendet, als Mansour Sanloo nun am 10. Juli gekidnappt wurde.
Erneut ist internationaler Protest nötig, um die Freilassung zu erzwingen

سخنرانی و پرسش و پاسخ Einladung zum Vortrag

Wir verehren den ersten Mai, den Arbeitertag

Einladung zum Vortrag:

„Die Demokratiebewegung im Iran
und die Rolle der sozialen Klassen
für den Übergang zur Demokratie“

von
Mohamad Ebrahim Mahmoodi
(Forscher und Soziologe)

Freitag, 30.04.2010, 19:00 - 22:00 Uhr

Brienner Str. 39
80333 München
(KKV HANSA e.V. München)

Veranstalter:
Münchener Verein für die Freiheit im Iran

فحاشی دیپلمات حکومت اوباش سالاران در مونیخ

فحاشی دیپلمات حکومت اوباش سالاران در مونیخ
این ویدئو چهره یکی از نمایندگان رژیم ولایت اسلامی را افشا میکند که از حضور ایرانیانی که برای اعتراض به حضور رسمی نمایندگان ولایت اسلامی و رحیم مشائی در شهر مونیخ در جلوی هتل بایریش هوف تجمع کرده بودند, وحشت زده با الفاظ رکیک که لایق رهبر کبیرشان است به مقابله با هم میهنمان می پردازد. این صحنه زشت توسط یکی از هم میهنان شجاع مان فیلمبرداری شده که آنرا برای نشان دادن ماهیت مامورین چاقوکش این رژیم منتشر می کنیم. لطفا این ویدئو را به همه دوستان خود بفرستید و اسم و نشانی این مزدور را افشا کنید تا دیگر کسی جرات چنین رفتاری را نداشته باشد

سند تصويري از تجاوز در زندانهاي رژيم

سند تصويري از تجاوز در زندانهاي رژيم

شکنجە جوان اهوازی

سیزده فروردین را با هم جشن بگیریم

دوستان گرامی

با پوزش از تغییر مکان برنامه ،به اطلاع می رسانیم که به علت این که در روز جمعه مسیحیان مراسم دینی دارند و استفاده از موزیک در این روزو در این مکان امکان پذیر نمی باشد، تصمیم گرفتیم که سیزده بدر را در کنار دریاچه لرشنا زه همراه با موزیک و غذا جشن بگیریم.حضور سبزتان گرما بخش محفلمان می باشد

زمان /جمعه 2.4.2010

Lassallr straße;Lerchenauer see:مکان /

از ساعت 11

کانون ایرانیان آزادیخواه مونیخ